mgr Anna Mijalska

Mgr Anna Mijalska jest absolwentką Wydziału Filologicznego ( polonistyka ) Uniwersytetu Wrocławskiego.
Po krótkim okresie pracy w szkolnictwie, w 1963 r. podejmuje pracę w Zakładach Elektronicznych ELWRO we Wrocławiu. Zafascynowana pracą męża (Wojciecha Mijalskiego), dość szybko zaprzyjaźnia się ze środowiskiem matematyków i inżynierów różnych specjalności. Pracuje jako stylistka, korektor. Pierwsi szefowie Anny Mijalskiej - Roman Zuber i prof. Bronisław Pilawski – doskonale zdawali sobie sprawę, że z komputerami związana jest potrzeba opracowywania i produkcji dokumentacji na wysokim poziomie - przyjaznej, a więc czytelnej i zrozumiałej dla użytkowników.
Warto tu nadmienić, że początkowo styl i polszczyzna opisów sporządzanych przez niektórych matematyków, a zwłaszcza inżynierów pozostawiały wiele do życzenia. Anna Mijalska z ogromnym zapałem i konsekwencją zabrała się do tego, by teksty dokumentacji elwrowskich komputerów stały się zrozumiałe i nienaganne od strony językowej. Anna Mijalska działała z rozmysłem, uśmiechem na ustach i zawsze przyjaźnie nastawiona do autorów tekstu. Zjednywało to jej sympatię i uznanie autorów i w konsekwencji znakomicie ułatwiało korektę i poprawę stylu.
Na początku swojej pracy w ELWRO, Anna Mijalska zaczęła od niewielkich tekstów, a to w celu zapoznania się z nowym dla niej słownictwem, dobrym zrozumieniem tekstu, po czym następowało szlifowanie stylu - zawsze poprzedzone rozmową z autorami.
Jeżeli tekst przeznaczony był do druku, była to profesjonalna redakcja, choć zgoda autora była zawsze sprawą pierwszoplanową. Komunikatywność, ale i poprawna polszczyzna zaczynają iść w parze. Tworzyło się małe wydawnictwo z drukarnią . Wszystkie z produkowanych w ELWRO komputerów; od UMC1, poprzez kolejne Odry i Riady, sprzedawane były użytkownikom z kompletną dokumentacją techniczno ruchową ( dtr ) i software’ową.
W odniesieniu do komputerów ODRA 1300 Anna Mijalska odegrała ogromnie ważną rolę, zrealizowała bowiem zadanie trudniejsze od dotychczasowych i o dużej skali. Wynikało to stąd, że zgodnie z Umową Software’ową, w imieniu ELWRO podpisaną przez Eugeniusza Bilskiego, ELWRO przejęło od firmy ICL wyjątkowo bogatą dokumentację w zakresie oprogramowania.
Dlatego powstają tu nowe zadania, m.in. redakcja stylistyczna dużej liczby tłumaczeń z języka angielskiego; była to wspólna, mrówcza i bardzo odpowiedzialna praca z autorami tłumaczeń i programistami. Zatrudniane były maszynistki, gdyż rękopisy ze względu na swoiste nazewnictwo i sformułowania nastręczały wiele kłopotów. Potem zainstalowano „System Composer” do tworzenia właśnie takich tekstów, z możliwością poprawek w trakcie ich tworzenia.
Trzeba podkreślić, że dzięki takiej komórce jak redakcja, kierowana przez Annę Mijalską, Elwro rzadko musiało się wstydzić dostarczanej dokumentacji, a użytkownik korzystał z niej bez trudu. Powoli zaczęto wprowadzać ulotki reklamowe, foldery ( zatrudniono plastyka ) i inne materiały informacyjne. Na podstawie doświadczeń z komputerami ODRA 1300, pojawiła się propozycja ujednolicenia dokumentacji w ramach Jednolitego Systemu RIAD.
W tym czasie następuje przeniesienie redakcji do Instytutu IKSAIP, charakter pracy redakcji nie zmienia się. Kurczy się objętość tekstów do sprawdzania, ale Anna Mijalska, polonistka-stylistka, swoje zadania realizuje aż do emerytury.