Elwro Serwis - Delegatura Warszawska

Delegatura Warszawska ( MC-3 ) Elwro Serwis była jedną z najważniejszych - jeżeli w ogóle nie najważniejszą placówką zamiejscową Wrocławskich Zakładów Elektronicznych Elwro.
Została utworzona przez pana Ignacego Strembickiego w połowie 1970 r. Obszarem działania delegatury w okresie jej ustabilizowania się był teren dawnych woj. mazowieckiego i białostockiego.
W rzeczywistości zaś specjaliści z Delegatury Warszawskiej byli wykorzystywani do prac uruchomieniowych i serwisowych na terenie całego Kraju oraz za granicą.
Dochodziło do tego szereg zadań natury administracyjnej związanych z reprezentowaniem Elwro w Warszawie, co w warunkach silnie scentralizowanej w tych czasach gospodarki i administracji, stanowiło
spore wezwanie.

Szefami delegatury byli kolejno:

Ignacy Strembicki +,
Stefan Czekałowicz,
Piotr Osóbka,
Witold Karwat +,
Jacek Dubiński,
Józef Tarnowski.

W początkowym okresie delegatura mieściła się w budynku Politechniki Warszawskiej. Z czasem uzyskała własne pomieszczenie przy
ul. Grzybowskiej 6/10. Zakończyła natomiast swoją działalność w zakupionej przez ELWRO willi przy ul. Powstańców Śląskich.
Dodatkowym sympatycznym akcentem działalności Delegatury Warszawskiej jest „dorobienie się” aż czterech małżeństw elwrowskich:
Pani Jolanta Nowińska ( żona Leszka ) pracowała przed zamążpójściem w Elwro Serwis i nosiła nazwisko panieńskie Różycka. Nie było to jednak jedyne małżeństwo elwrowskie. Kolejnymi małżeństwami elwrowskimi byli pani Magdalena Tarnowska ( żona Józefa ) z domu Olton, pani Elżbieta Lipińska ( żona Andrzeja ) z domu Oberg oraz pani Elżbieta Pisarska
( żona Wojciecha Tomaszewskiego ).