Lek. med. Maria Tuliszkiewicz - Kloch

HISTORIA PRZYCHODNI PRZYZAKŁADOWEJ ZE ELWRO

ZE ELWRO powstały w roku 1959, a już w styczniu 1960r. powstała przychodnia należąca organizacyjnie do Obwodowej Przychodni przy ul. Żelaznej. Służba zdrowia otrzymała cztery pomieszczenia w późniejszym dziale transportu /IT/.
Pierwszym kierownikiem została lek. med. Mirosława Garniec. To Ona organizowała przychodnię wspólnie z rejestratorką Zofią Ziętarską.
Dr Garniecowa przepracowała 13 lat, a pani Ziętarska ( pracownik Elwro ) do emerytury.
Pani Zofia niestety już nie żyje.
W przychodni znajdowały się: gabinet internistyczny, stomatologiczny, zabiegowy i mała fizykoterapia.
Pozostałe badania specjalistyczne i laboratoryjne były wykonywane poza zakładem.
Zakład wtedy liczył 800 pracowników i pracował na jedną zmianę.
Taka sytuacja trwała do 1964r, kiedy to w miarę rozwoju zakładu zwiększały się zapotrzebowania na usługi medyczne.
Przychodnię przeniesiono do nowego biurowca, a działalność poszerzono o gabinet ginekologiczny laboratorium i pracownię EKG.
W tym okresie przychodnia zatrudnia 2 internistów, 2 stomatologów, 1 ginekologa
( dr Ziółkowskiego - późniejszego profesora ), 3 pielęgniarki, 1 laborantkę.
Jedną z pielęgniarek była pani Wiesława Klochowicz- żona śp. Bogdana Klochowicza.
Pani Wiesia żyje - jest na emeryturze. Od 1966r. zatrudniono śp. dr Maliszewską - okulistkę,
w związku z szyciem pamięci ferrytowej ( bardzo precyzyjna praca ).
W tym okresie Elwro liczy już 3,5 tys.pracowników.
Gabinet ginekologiczny i fizykoterapia znajdowały się w zaadoptowanych pomieszczeniach piwnicznych. Warunki pracy nie były tu łatwe - sztuczne oświetlenie.
W 1969r uruchomiono gabinet laryngologiczny - pracę podejmuje laryngolog Anna Gomulska. Elwro uruchamia też laboratorium środowiskowe, bardzo przydatne lekarzom, powstaje też punkt apteczny ( przychodnia prowadzi działalność leczniczo-profilaktyczną ).
W 1973r powstają Przem. ZOZ-y, w związku z tym przychodnia przechodzi pod PZOZ – Pafawag ( tylko “biały” personel ). Utrzymanie przychodni i personel pomocniczy jest w gestii ELWRO.
Od 1973-1975 kolejnymi kierownikami przychodni są lekarze: Kurdubelska, Lerman - Piętka i Musiał.
Od listopada 1975r przez 20 lat kierownikiem była Maria Tuliszkiewicz-Kloch ( czyli ja ).
W kwietniu 1975r dzięki dr Ziółkowskiemu ( wówczas już docent ) zbadano 3000 kobiet pod kątem raka szyjki macicy. Badania wykonali lekarze z I Kliniki Ginekologiczno - Położniczej pod kierunkiem prof Nowosada.
W 1975r przychodnia zatrudnia już 40 osób przy zatrudnionych w Elwro 4800.
Gabinet stomatologiczny został wyposażony przez Elwro w wiertarkę szybkoobrotową - UNIT. Stomatologami w tym okresie była Irena Spasow i Halina Machcewicz.
W 1978r pod opiekę Przychodni doszła filia Elwro z ul. Ślężnej.
Pracę tam podjął lek.medycyny pracy i laryngolog Władysław Lemiec.
W 1969r zatwierdzono budowę Międzyzakładowej Przychodni dla ELWRO, FAT-u, Hutmenu i Fadromy. Była to inwestycja wspólna, ale inwestorem zastępczym zostało ELWRO. Komitetem budowy zostali dyrektorzy w/w zakładów. Budowa trwała od 1974r do 1979r.
Otwarcie nastąpiło w lipcu 1979r.
Projekt architektoniczny wykonali Anna i Jerzy Tarnawscy, wykonawcą było Wrocł. Przeds. Budownictwa Ogólnego.
Ze względu na duży wkład pracy i środków finansowych ze strony Elwro przychodnia otrzymała nazwę Międzyzakładowa Przychodnia Specjalistyczna przy ZE ELWRO. Posiadała 15 poradni
i 6 pracowni. Zatrudniała 90 pracownikó - w tym 70 “białych”. Podstawową opieką objęto 6000, specjalistyczną 16 000 pracowników.
Powstał duży dział rehabilitacji z basenem łącznie. Poza leczeniem i profilaktyką przychodnia pełniła też funkcje szkoleniowe.
Praktyki odbywały studenci AM, słuchaczki szkół pielęgniarskich, medycznych szkół policealnych.
Studentów szkoliła lek. Jadwiga Szczepańska, pielęgniarki – przełożona pielęgniarek Jadwiga Geremesz.
Było wiele pracowników Elwro którzy pracowali w przychodni, a bez których nie można było się obyć:
Henio Czyszewicz – kierowca sanitarki
Cecylia Muszyńska - rejestratorka
Elżbieta Gajek - Fojcik - Fudała - rejestratorka, później moja sekretarka
Mieczysława Tylek - sprzataczka
Zofia Sitarz – rejestratorka
Stanisława Makoś - pomoc laboratoryjna
Ryszard Łubocki - kier. administracyjny w “nowej” przychodni
Marta Kant - pracownik administracji, później kier. administracyjny
Tadeusz Kłak - kierowca sanitarki
Józef Kamiński – kierowca Karetki
Jadwiga Sempowicz - żona Zdzisława Sempowicza ( małżeństwo elwrowskie )
ZE Elwro zapewniały “białemu” personelowi socjale jak swoim pracownikom. Korzystaliśmy z wczasów w ośrodkach zakładowych, nasze dzieci z kolonii i zimowisk, uzyskaniu mieszkania itd.
W dniach pracownika służby zdrowia – 7 kwietnia były odznaczenia i nagrody oraz uroczyste spotkania – najczęściej w Sulistrowiczkach. Niestety wszystko się skończyło - dlaczego, to wiadomo.
Przechodnia przeszła pod miasto, jest teraz dla ogółu ludności. Mnie się dość szczęśliwe złożyło, bo w tym czasie mogłam przejść na wcześniejszą emeryturę, więc odeszłam.
Pracowałam 5 lat w ZUS-ie, potem do chwili obecnej w por. medycyny pracy przy ul.Żelaznej.
To jednak nie to. Rejestruje się na badania wiele zakładów, ale co o nich teraz lekarz wie? Nie ma możliwości wejść na zakład, poznać stanowiska pracy itp.
Uważam, że wielkim błędem nowych władz była likwidacja przychodni zakładowych.
No ale jak nie ma fabryk, to po co przychodnie...